Sen Benim Kaderimsin

"Küçükken parmağımı tutmuştu, büyüdüğünde yüreğimi tuttu..."

Sen Benim Kaderimsin; bitmeyen bir aşkın, sevdiğinin gözlerinin içine bakıp, titreyen bir yüreğin, sabrın ve sadakatin hikâyesi...
İnatçı, hırçın ve dikbaşlıydı Zeynep. Öyle her erkeğin çekebileceği bir kız değildi. Kendi de bunun farkında olduğu için “Evlenmeyeceğim!” derdi.
Çapkın, serseri ve yakışıklıydı Selçuk. Zeynep’i ilk kez gördüğünde, o daha ufacık bir bebekti. Parmağını tutan ve ona gülümseyen bu bebeği, ilk görüşte sevdi.

Onlar didişe didişe birlikte büyüdüler, birlikte oynadılar ve zamanı geldiğinde de yüreklerinde büyüyen sevgiye karşı koyamadılar. Ama Selçuk, “Kirpi” diye çağırdığı kıza âşık olduğunu anladığında, uzun ve yorucu bir yolun kendini beklediğini bilmiyordu. Yine de ne olursa olsun tek bir şeyden emindi: Bu inatçı Kirpi’yi ilk gördüğü andan beri seviyordu ve ondan asla vazgeçmeyecekti. Peki ya Kirpi buna ne diyecekti? Unutmayın, onun dikenleri vardı! Onlar birbirlerinin kaderi olabilecek miydi?